Waarom Van Ranst stop moet zeggen tegen uitdagers (maar niet door strijders welterusten te wensen)

Beste Mijnheer Van Ranst, Beste Marc,

Met de dood bedreigd worden en met uw gezin in een safehouse moeten leven door de rol die u speelt als wetenschapper die adviezen formuleert. Dat is straffe kost. Ik kan begrijpen dat u als gerespecteerd wetenschapper teleurgesteld bent. Wellicht zelfs boos. Dat zou ik alleszins zijn in uw plaats.

Ik lees dat u het uw plicht vindt u te blijven verzetten tegen de bedreigingen aan uw adres. Nu, die bedreigingen zijn ongehoord. Een viroloog die waardevol werk levert in de strijd tegen corona, verdient respect, geen haatberichten. Niet iedereen hoeft het met u eens te zijn maar van mening verschillen, doe je niet door iemand te bedreigen. Daarin heeft u gelijk.

Zwijgen is niet de oplossing

Ik vind – net als u – dat zwijgen niet dé oplossing is. Niet communiceren bestaat immers niet. Wie niets zegt, zegt impliciet dat hij akkoord gaat met wat de ander zegt of schrijft.

Waar ik mij zorgen over maak, is de manier waarop u reageert: door verbaal terug te vechten. Want dat werkt jammer genoeg averechts. Omdat u door uw job ook een publiek figuur geworden bent, heeft u ook een voorbeeldfunctie. En – heel eerlijk – ik hoop dat het publiek geen voorbeeld neemt aan uw tweets. Ook al las ik deze week in Het Laatste Nieuws dat Hans Nijenhuis, hoofdredacteur van de Nederlandse krant het Algemeen Dagblad zegt dat ze u in Nederland bewonderen om uw reacties.

Ingaan op de inhoud van de discussies van coronasceptici en Van Ranst-haters, heeft immers een voorspelbaar effect: het zorgt voor nog meer bagger. Daarom Mijnheer Van Ranst, permitteer ik het mij om u een tip te geven. Keep up the good work. U zegt het zelf in een filmpje dat ik over u vond op het You Tube kanaal van de KU Leuven: En u zegt het zelf: “je onderschat het altijd de nood aan communicatie”.

Blij doen waar u straf in bent

Reageer op een positieve manier door te blijven doen waar u straf in bent: de Belg helder informeren over uw vakgebied. Blijf ons feiten geven en verwijzen naar onderzoek. Blijf ons adviseren. En leest of hoort u zaken die haaks staan op wetenschappelijke bevindingen, spreek uw bezorgdheid uit. Bedank “tegenstanders” en critici voor hun kritische noot en ga het gesprek aan door bijvoorbeeld een vraag om verduidelijking te stellen, “Laat me weten waarom je zo bezorgd bent om ….?” en informeer nog meer.

Uw uitdagers zijn teleurgesteld in het beleid. Boos omdat ze vrijheid missen, omdat ze zich gekortwiekt voelen in hun zijn. Ze uiten hun boosheid tegen de boodschapper van het slechte nieuws. Neem het daarom misschien niet te persoonlijk op – ook al komen hun woorden hard binnen. En als iemand over de schreef gaat, roep hem tot de orde. Iedereen heeft het recht zijn mening uit te drukken maar niet om iemand anders te beledigen, persoonlijk aan te vallen, laat staan te bedreigen. Spreek of schrijf die persoon aan op zijn gedrag, (niet op de persoon) en laat weten dat u wilt dat hij of zij daarmee stopt. Zo geeft u de duidelijke boodschap dat u niet gediend van bedreigingen. En, ik herhaal het, blijf informeren.

Publiek figuur

Wat u als publiek figuur uitdraagt, is niet te onderschatten. Niet alleen experten krijgen bagger over zich. Corona heeft een negatieve impact op het mentaal welzijn van de Belg en dat heeft zo zijn gevolgen. Wie voor zijn job dag in dag uit in contact staat met klanten, patiënten, burgers, weet het maar al te goed. Hij of zij wordt (nog) meer dan in het pre corona tijdperk geconfronteerd met mensen die hun eisen stellen en als ze niet meteen hun zin krijgen, dan maar dreigen met een negatieve reactie op de social media. Zulke bedreigingen zijn bijna dagelijkse kost. Ik merk dat er bij veel medewerkers gewenning optreedt maar wennen aan beledigingen en bedreigingen, simpelweg omdat je job doet? Dat mogen we niet oké vinden.

Kwalijke tendens ombuigen

Het is een zeer kwalijke tendens die we alleen maar kunnen ombuigen door een krachtig signaal te geven. Geen mens heeft het recht om een anders mens op dergelijke manier te behandelen. Je mening geven kan, met respect voor andermans mening en met repect voor de mens achter de boodschap. U kan daarbij een belangrijke rol spelen. Ik nodig u uit, Mijnheer Van Ranst, om hier een voortrekkersrol in te spelen. Om heel duidelijk de boodschap te geven in de trant van: “Ik wil luisteren naar uw zorgen en ongenoegens en ik wil u helpen. De manier waarop u mij aanspreekt, die pik ik niet. Ik wil dat u daarmee stopt.”

Ik duim ervoor dat we u binnenkort in het nieuws zien omdat u opnieuw een prijs krijgt voor uw heldere communicatie. Omdat u een duidelijk en krachtig signaal gegeven heeft aan al wie geen respect toont voor u als persoon.Zo maakt u opnieuw maatschappelijk het verschil dankzij uw communicatie!